ZAKWASY…

Czym są zakwasy? Opóźniona bolesność mięśni, czyli popularne zakwasy są nam wszystkim dobrze znanym zjawiskiem. Zwykle spotykają nas dopiero wtedy, gdy zrobimy sobie dłuższą przerwę od regularnego treningu. Zdarzają się również, gdy zaczynamy korzystać z nowego sprzętu do ćwiczeń.
Każda „nowa” rzecz, która rzuca wyzwanie naszemu ciału jest dobra, lecz możemy, a zazwyczaj musimy, za nią zapłacić. Wiemy, kiedy spotyka nas ten ból, lecz co go wywołuje i co zrobić, by przyspieszyć regenerację?
Zakwasy – to ból mięśni, który odczuwany jest przeważnie 12-48 godzin po wysiłku, szczególnie na początku nowego programu treningowego, po zmianie dyscypliny sportu lub po znacznej zmianie intensywności na dużo wyższą. Z reguły ból ustępuje po kilku dniach.

Objawy… Objawy mogą być różne, od lekkiej nadwrażliwości mięśni, po ciężką osłabiającą niemoc. Ból jest normalną reakcją na niecodzienny wysiłek i częścią procesu adaptacji w organiźmie, lecz w jaki sposób powstaje?
Twoje ciało rozbija węglowodany, by wyprodukować ATP (adenozynotrifosforan potasu) przez system glikolityczny (ATP to organiczny związek chemiczny, nośnik energii chemicznej, wykorzystywanej w metabolizmie komórkowym.) Istnieją jeszcze dwa systemy, które dostarczają energię (system fosfagenowy i tlenowy).
System fosfagenowy produkuje ATP głównie dla aktywności o wysokiej intensywności, jak trening siłowy czy sprinty. Dostarcza energię głównie przez pierwsze 6 sekund aktywności, maksymalnie jednak przez początkowe 20-30 sekund.
Głównym zadaniem systemu tlenowego jest dostarczanie ATP podczas aktywności o niskiej intensywności, jak jazda na rowerze, długie biegi i pływanie dłużej niż 3 minuty. Ten system wykorzystuje jako paliwo nie tylko węglowodany, lecz także tłuszcze i białka.
System tlenowy zazwyczaj nie wykorzystuje białek jako głównego źródła energii, ponieważ organizm do pewnego stopnia stara się również zachować masę mięśniową.
Na razie porozmawiamy tylko o systemie glikolitycznym i wytwarzaniu kwasu mlekowego.

Rola kwasu mlekowego w zakwasach… Podstawową funkcją systemu glikolitycznego jest rozbijanie węglowodanów i produkcja ATP. Energia którą dostarcza jest przeznaczona przede wszystkim do aktywności o umiarkowanej intensywności (30sek – 3 min). Robi to za pomocą szybkiej lub wolnej metody, przy czy szybkiej aminokwas pirogronian przekształcany jest w kwas mlekowy. (UWAGA – kwas mlekowy nie jest tym samym co mleczan.)
Kwas mlekowy wytwarzany podczas szybkiej glikolizy przeszkadza w uwalnianiu jonów wapnia z siateczki sarkopazmatycznej. Zakłóca także formowanie aktomiozyny i aktywację glikogenu, co powoduje zmęczenie.