INSULINA – DOBRA CZY ZŁA?

W tym krótkim artykule mam nadzieję wyjaśnić czym jest insulina, co robi i jak możne być dla nas dobra lub zła w zależności od tego, w jaki sposób się nią manipuluje.

Rola odgrywana przez insulinę Głównym zadaniem insuliny jest transportowanie składników odżywczych do komórek. Za każdym razem, gdy jesz węglowodany, przetwarzane są one w glukozę i docierają w tej postaci do krwiobiegu. Wzrost poziomu glukozy we krwi powoduje uwalnianie insuliny z trzustki, co obniża poziom glukozy we krwi, pozwalając jej na opuszczenie krwiobiegu i przejście do komórek ciała. Glukoza jest albo

• a) przenoszona do mięśni
• b) transportowana do wątroby
• c) zużyta w formie paliwa
• d) odłożona w formie tłuszczu

Opcja „d)” ma miejsce jedynie wtedy, gdy dostarczamy nadmiar glukozy przez dłuższy czas, jak w przypadku wielu ludzi z nadwagą, których dieta nie ogranicza ilości spożywanych węglowodanów.

Poza dostarczaniem glukozy do komórek, insulina wspiera również absorbowanie aminokwasów przez mięśnie. To bardzo ważna część regeneracji po ćwiczeniach. Insulina utrudnia utlenianie i spalanie tłuszczu. Właśnie dlatego ma złą reputację wśród osób odchudzających się, a diety oparte o niską zawartość węglowodanów są takie skuteczne. Mniej węglowodanów w diecie oznacza niższy poziom insuliny, dzięki czemu stworzone jest lepsze środowisko dla utraty tłuszczu. Nie oznacza to, że trzeba przejść na dietę Atkinsa, czy Kwaśniewskiego, ale na pewno większa świadomość dotycząca ilości spożywanych węglowodanów jest bardzo ważna, jeśli utrata tłuszczu jest naszym celem.

Wrażliwość na insulinę… Wrażliwość na insulinę określa jak dobrze komórki reagują na insulinę, co bezpośrednio określa także jak dobrze organizm radzi sobie z węglowodanami. Zwiększony poziom tłuszczu w ciele zmniejsza wrażliwość na insulinę, co często nazywane jest insulinoopornością. Z drugiej strony ćwiczenia fizyczne zwiększają wrażliwość na insulinę, a komórki zaczynają bardzo dobrze na nią reagować od razu po ćwiczeniach. Zwiększona wrażliwość na insulinę trwa godzinami po treningu, ale większość specjalistów zgadza się z tym, że okno zwiększonej wrażliwości na ten hormon zamyka się około 120 do 180 minut po treningu. Co interesujące, cukrzyca typu 2 wyróżnia się wysokim poziomem odporności na insulinę i mimo, że trzustka dobrze pracuje, organizm ma problem z metabolizmem glukozy. Powoduje to hiperglikemię, czyli inaczej mówiąc niebezpiecznie podniesiony poziom cukru we krwi. Z odpornością na insulinę można sobie poradzić, przynajmniej częściowo, za pomocą regularnych ćwiczeń. W połączeniu ze spożywaniem odpowiedniej ilości węglowodanów, wielu diabetyków cierpiących na cukrzycę typu 2 może poradzić sobie z chorobą poprzez odpowiednie spożywanie węglowodanów w okolicach ćwiczeń, gdy zwiększona jest wrażliwość na insulinę, ale powinno się tak postępować jedynie po konsultacji z lekarzem.